Μια φορά κι έναν καιρό, ήτανε δύο παιδάκια, που μάθαιναν πάλη

Στην οικογένεια του Κυρίου Ευρυσθένη Θεμιστοκλέους,στα ανάκτορα της πόλης ,της Βοιωτίας,υπήρχε ένα όμορφο και ταλαντούχο κοριτσάκι.

Της Άννας Ζανιδάκη

Το λέγανε Άρτεμις και ήταν μια πολύ καλή μαθήτρια. Η μητέρα της, πάντα περηφανευόταν για την πρόοδό της και την εξέλιξή της μικρής της κόρης,που φυσικά δεν άργησε να φανεί.

Της άρεσε να μαθαίνει ότι η μητέρα της, της μετέδιδε και πιο πολύ, λάτρευε το χορό και τη μουσική. Η ίδια, η μητέρα της, όταν ήταν κι αυτή μικρή, είχε αρχίσει να μαθαίνει άρπα, από τη δική της μητέρα, όπως συνήθιζαν εκείνα τα χρόνια να γίνεται.

Καθόταν η μικρή Αρτεμούλα, δίπλα στη μητέρα της και την Κυρία Αθηνά και σα μελισσούλα μικρή, ρουφούσε το κάθε τι που της δίδασκε, με υπευθυνότητα και μεγάλη αγάπη. Όταν μεγάλωσε, έπρεπε να συνοδεύσει τη μητέρα της, σε μια φίλη της, που την είχε καλέσει, γιατί ο γιος της θα πήγαινε να εξασκήσει το άθλημα που λάτρευε, στο Κλείνον Άστι…

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Σχετικά άρθρα
Διαβάστε περισσότερα

Μια μέρα στην Ονειροχώρα

Ασκήσεις Μετουσίωσης και ελπίζω να μου φέρουν τη Χαρά! Πλέον μετράω το χρόνο μου με Δέσμες Φωτός και Κύματα που τρέχουν-γράφουν το κορμί μου. Θέλω να πιάνω…