Τυχαία το απόγευμα πέρασα από ένα γήπεδο 5Χ5 στο Φάληρο, και για κακιά μου τύχη, όση ώρα έκανε να ανοίξει το φανάρι, ο εκλεκτός συνάδελφος που προπονούσε παιδιά ηλικίας 5 με 6 ετών, είχε συμπεριλάβει στο προπονητικό του πρόγραμμα πλειομετρικές ασκήσεις με άλματα πάνω από εμπόδια. Τα εμπόδια είχαν τοποθετηθεί περίπου στο ύψος του γόνατος των παιδιών και φυσικά τα παιδιά τα περνούσαν με φόρα και διασκελισμό και προσγειώνονταν στο ένα πόδι.
του Γεωργίου Σκόλια
Και εγώ αναρωτιέμαι για τα υψηλά ποσοστά ανισοσκελίας που παρουσιάζονται σε παιδιά και σε εφήβους.
Το έχω πει πάρα πολλές φορές σε σεμινάρια προπονητών ποδοσφαίρου· η πλειομετρική προπόνηση ΔΕΝ έχει θέση στο προπονητικό πρόγραμμα παιδιών και εφήβων. Επειδή κάποιοι προπονητές έχουν ήδη έτοιμο τον αντίλογο, με την άποψη ότι τα παιδιά κάνουν άλματα στο άθλημά τους, να τους θυμίσω ότι τα άλματα αυτά είναι μικρά, δεν είναι συνεχόμενα και υποχρεωτικά ψηλά.
Κάποιοι δεν προπονούν μελλοντικούς αθλητές, αλλά μελλοντικούς τραυματίες.
