Η προπόνηση από ανάρτηση ή αιώρηση δεν είναι κάτι καινούργιο. Από πολύ παλιά αθλητές από διάφορα αθλήματα χρησιμοποιούσαν πολλές ασκήσεις από θέση ανάρτησης χρησιμοποιώντας κυρίως τους κρίκους της γυμναστικής για να εκτελέσουν αυτές τις ασκήσεις, με στόχο να αναπτύξουν τη δύναμή τους για το άθλημά τους. Οι ασκήσεις αυτές εγκαταλείφθηκαν από τους περισσότερους όταν άρχισαν να εμφανίζονται περισσότερα όργανα για την προπόνηση δύναμης.
του Γεωργίου Σκόλια
Προσωπικά από το 2003 άρχισα να χρησιμοποιώ ξανά αυτού του είδους τις ασκήσεις, στα προπονητικά προγράμματα των αθλητών μου για να αποφύγω τις πιέσεις σε πάγκο για την ανάπτυξη της δύναμης, σε αθλητές με προβλήματα στην ωμική ζώνη. Οι πιέσεις σε πάγκο είναι η άσκηση που πρέπει να αποφύγουν όλοι όσοι αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα.
Αρχικά χρησιμοποίησα πους-απς σε ιμάντες με λαβές που κρέμονταν από ένα μονόζυγο, στη συνέχεια χρησιμοποίησα μεγαλύτερη ποικιλία ασκήσεων καθώς τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά.
Σήμερα αυτού του είδους η προπόνηση κερδίζει συνεχώς έδαφος καθώς δίνει τη δυνατότητα να βελτιωθεί η ιδιοδεκτικότητα των αρθρώσεων, η σταθεροποίηση του σώματος και η δύναμη.
Τις ασκήσεις μπορούμε να τις χωρίσουμε σε ασκήσεις δύναμης, σταθεροποίησης, ιδιοδεκτικότητας και κινητικότητας.
Στις ασκήσεις δύναμης σαν αντίσταση χρησιμοποιείται το βάρος του σώματος του ασκούμενου, ενώ οι ιμάντες δημιουργούν μοχλούς που μειώνουν ή αυξάνουν την αντίσταση. Επιπλέον, όταν οι ιμάντες ρυθμίζονται δίνουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιείται μόνο ένα μέρος από το βάρος του σώματος.
Η ιδιοδεκτικότητα αναπτύσσεται σημαντικά μέσα από την αστάθεια που δημιουργείται από τους ιμάντες που αιωρούνται και τη στήριξη του σώματος πάνω σε αυτούς.
Η σταθεροποίηση του σώματος βελτιώνεται σημαντικά από την πρόκληση που προσφέρει το ασταθές περιβάλλον που δημιουργείται από τους ιμάντες και από ειδικές ασκήσεις που στοχεύουν τους μυς σταθεροποίησης.
Η κινητικότητα βελτιώνεται με ειδικές ασκήσεις με ή χωρίς εξοπλισμό, οι ιμάντες που χρησιμοποιούμε σε αυτού του είδους την προπόνηση μας δίνουν τη δυνατότητα για μια μοναδική σειρά ασκήσεων κινητικότητας που δεν μπορούν να εφαρμοστούν χωρίς εξοπλισμό.
Η προπόνηση από ανάρτηση ή αιώρηση δεν είναι πανάκεια αλλά μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην αποφυγή κάποιων μυοσκελετικών κακώσεων, να γυμναστεί κάποιος σε ένα εποικοδομητικό περιβάλλον με ελάχιστο εξοπλισμό και μέγιστη πρόκληση του νευρο-μυο-σκελετικού συστήματος, άσχετα με τον προπονητικό του στόχο.
