Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα για έναν γυμναστή είναι η επιλογή των ασκήσεων που πρέπει να βάλει σε ένα προπονητικό πρόγραμμα.
του Γεωργίου Σκόλια
Στις μέρες μας αυτό το πρόβλημα φαίνεται να είναι ακόμη πιο δύσκολο, διότι υπάρχουν τόσες πολλές επιλογές ασκήσεων και τόσα διαφορετικά προπονητικά όργανα και όλοι προσπαθούν να ανακαλύψουν “νέες” ασκήσεις.
Γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα λάθος με τις “νέες” ασκήσεις, αλλά η μεγάλη προσφορά νέων ασκήσεων οδηγεί πολλούς να βάζουν στα προπονητικά προγράμματα παρά πολλές ασκήσεις ή ακόμη χειρότερα ξεχνούν τις παλιές βασικές ασκήσεις και καταλήγουν σε ένα πρόγραμμα παραφουσκωμένο και γεμάτο νεωτερισμούς χωρίς καμιά ιδιαίτερη αξία.
Αυτό οδηγεί σε προγράμματα που είναι απίστευτα μεγάλα σε διάρκεια και τις περισσότερες φορές σε λάθος κατεύθυνση, όσον αφορά την εστίασή τους.
Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι πρέπει ανάλογα με το άθλημα να κρατάμε ένα βασικό κορμό ασκήσεων και με βάση την αξιολόγηση του μυοσκελετικού ελέγχου που έχει γίνει στον αθλητή, να χρησιμοποιούνται οι κατάλληλες βοηθητικές ασκήσεις.
Όσο περισσότερο δουλεύω με αθλητές και γυμναζόμενους τόσο περισσότερο βρίσκω ότι ο κατάλογος μου των βοηθητικών ασκήσεων διευρύνεται κυρίως λόγω των πολλών και διαφορετικών μυοσκελετικών προβλημάτων.
