Η καθιστική εργασία παρεμποδίζει την ικανότητά μας να αναπνέουμε αποτελεσματικά, καθώς επηρεάζει τους αναπνευστικούς μύες. Η αναπνοή μας γίνεται πιο “ρηχή” με άμεσο επακόλουθο χαμηλότερη πρόσληψη οξυγόνου και μείωση των επιπέδων ενέργειας.
του Σκόλια Γεώργιου
Υπάρχει μεγάλος συσχετισμός μεταξύ της αναπνοής και της στάσης του σώματος, αλλά η αναπνοή ως επί το πλείστον ελέγχεται από το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Πρόκειται για μια ακούσια πράξη που ξεκινά αμέσως με τη γέννησή μας. Από τη στιγμή εκείνη το σώμα μας αρχίζει τον μηχανισμό της αναπνοής και όσο περνάει ο καιρός μαθαίνουμε να τον ελέγχουμε και συνειδητά.
Υπάρχουν συνολικά 18 μύες που εμπλέκονται με την αναπνοή. Πολλοί από αυτούς τους μύες επηρεάζονται άμεσα από τον τρόπο που καθόμαστε και πιο συγκεκριμένα από τη θέση του κεφαλιού μας.
Η καθιστή θέση εργασίας επηρεάζει τους αναπνευστικούς μύες και αρχίζει η αναπνοή να γίνεται πιο «ρηχή», διαδικασία που οδηγεί σε χαμηλότερη πρόσληψη οξυγόνου και μείωση των επιπέδων ενέργειας. Η κακή στάση του σώματος επηρεάζει την αναπνοή με περισσότερους από έναν τρόπους.
Οι περισσότεροι που κάνουν καθιστική εργασία έχουν τα ίδια συμπτώματα, όπως πόνο στον αυχένα, χαμηλή οσφυαλγία, πόνο στην ωμοπλάτη, και συχνά πονοκεφάλους.
Μετά από κάποιες ώρες μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης «παγώνει» σε μία θέση κάμψης, ασκεί πίεση στη θωρακική κοιλότητα, στο στέρνο και στα πλευρά. Σε συνδυασμό με τη μυϊκή ένταση και την κακή στάση του σώματος, ο αναπνευστικός μηχανισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει με τον καλύτερο τρόπο και οδηγεί σε μεγαλύτερη μυϊκή ένταση, που με τη σειρά της οδηγεί σε πόνο στον αυχένα, στην πλάτη, σε χαμηλά επίπεδα ενέργειας και πιθανόν σε πονοκέφαλο.
Γνωρίζω ότι είναι απίθανο να διδάξεις εκ νέου στους ανθρώπους πώς να αναπνέουν πιο αποτελεσματικά. Ωστόσο, πιστεύω ότι με τις κατάλληλες ασκήσεις μπορεί να βελτιωθεί σημαντικά η στάση του σώματος και το βάθος της αναπνοής.
