Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν! Χτες βράδυ λοιπόν έμαθα ότι ο Παναθηναϊκός δεν επιθυμεί αγωνιστικό τμήμα στο άθλημα της Πάλης και με έγγραφο του έπαψε από τη θέση του προπονητή, τη Λια Νικολάου.
Πάρα τις διαβεβαιώσεις που έλαβα ότι οι αθλητές μου και εγώ δεν θα έχουμε επιπτώσεις από την συγκεκριμένη κίνηση, η ηθική μου δεν μου αφήνει περιθώρια. Θέλω λοιπόν να μάθετε πρώτοι από εμένα την απόφαση μου να αποχωρήσω από το τμήμα της πάλης του Παναθηναϊκού καθώς η πορεία μου στον Παναθηναϊκό είναι συνυφασμένη με τη Λια Νικολάου. Μαζί πανηγυρίσαμε, μαζί γελάσαμε, μαζί βουρκώσαμε… Δεν μπορώ να μείνω τη στιγμή που γνωρίζω τις θυσίες και τον αγώνα που έχει κάνει για τον Παναθηναϊκό. Δεν μπορώ να είμαι σε μια ομάδα της οποίας η διοίκηση μπορεί τόσο εύκολα χωρίς τύψεις να διώχνει τον άνθρωπο που από το μηδέν την έφτασε στην κορυφή.
Πραγματικά έχω την απορία, ποια διοίκηση διαλύει επιτυχημένα τμήματα; Όπως και να έχει δεν θα μπορούσα να ανήκω σε αυτή, όχι εγώ….
Τόσο καιρό προσπαθήσαμε να φτάσουμε το τριφύλλι ψηλά, με συνεχής προετοιμασίες, με κόπο και πόνο και είμαι περήφανος γιατί οι αθλητές μου κέρδισαν για τον Παναθηναϊκό 4 πανελλήνια μετάλλια και 2 διεθνή στη χρόνια που μας πέρασε χωρίς καν να έχει τελειώσει η χρόνια.
Θέλω να ευχαριστήσω εσάς τους απλούς φιλάθλους που μας στηρίξατε όπως μπορούσατε, με τα μηνύματα σας και την αγάπη σας και να σας πω ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Θα σας παρακαλέσω να κρατήσετε κάποιο επίπεδο γιατί είναι ήδη δύσκολο για μας και δεν χρειάζεται να ξεφύγει η κατάσταση.
Ελπίζω να έκανα περήφανο τον πατέρα μου που ήταν σημαιοφόρος και πρωταθλητής του Παναθηναϊκού επι μια 10ετια και διακρίθηκε σε παγκόσμια, μεσογειακούς, βαλκανικούς αλλά ακόμα και στο παγκόσμιο βετεράνων πριν 2 χρόνια που χάρισε στο τριφύλλι ακόμα ένα παγκόσμιο μετάλλιο και ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν ξέρει καν ποιος είναι (τροφή για σκέψη)…
Και ένα τελευταίο…
Σε γνώρισα από παιδί μικρό….
